Exo 33 | PesOV | STEP | و خداوند بهموسیگفت: «روانهشده،از اینجا كوچكن، تو و اینقومكهاز زمینمصر برآوردهای، بدانزمینیكهبرایابراهیم، اسحاقو یعقوبقسمخورده، گفتهامآنرا بهذریتتو عطا خواهمكرد.

Exodus 33

1 و خداوند بهموسیگفت: «روانهشده،از اینجا كوچكن، تو و اینقومكهاز زمینمصر برآوردهای، بدانزمینیكهبرایابراهیم، اسحاقو یعقوبقسمخورده، گفتهامآنرا بهذریتتو عطا خواهمكرد. 2 و فرشتهایپیشرویتو میفرستم، و كنعانیانو اَموریانو حتیانو فرزیانو حویانو یبوسیانرا بیرونخواهمكرد 3 بهزمینیكهبهشیر و شهد جاریاست؛ زیرا كهدر میانشما نمیآیم، چونكهقومگردنكشهستی، مبادا تو را در بینراههلاكسازم.»

4 و چونقوماینسخنانبد را شنیدند، ماتمگرفتند، و هیچكسزیور خود را برخود ننهاد. 5 و خداوند بهموسیگفت: «بنیاسرائیلرا بگو: شما قومگردنكشهستید؛ اگر لحظهایدر میانتو آیم، همانا تو را هلاكسازم. پساكنونزیور خود را از خود بیرونكنتا بدانمبا تو چهكنم.» 6 پسبنیاسرائیلزیورهایخود را از جَبَلحوریباز خود بیرونكردند.

7 و موسیخیمۀ خود را برداشته، آنرا بیرونلشكرگاه، دور از اردو زد، و آنرا «خیمۀ اجتماع» نامید. و واقعشد كههر كهطالبیهوهمیبود، بهخیمۀ اجتماعكهخارجلشكرگاهبود، بیرونمیرفت.

8 و هنگامیكهموسیبهسویخیمهبیرونمیرفت، تمامیقومبرخاسته، هر یكیبهدر خیمۀ خود میایستاد، و در عقبموسیمینگریستتا داخلخیمهمیشد. 9 و چونموسیبهخیمهداخلمیشد، ستونابر نازلشده، بهدر خیمهمیایستاد، و خدا با موسیسخنمیگفت.

10 و چونتمامیقوم، ستونابر را بر در خیمهایستادهمیدیدند، همۀ قومبرخاسته، هر كسبهدر خیمۀ خود سجدهمیكرد. 11 و خداوند با موسیروبرو سخنمیگفت، مثلشخصیكهبا دوستخود سخنگوید. پسبهاردو برمیگشت. اما خادم او یوشعبننونِ جوان، از میانخیمهبیروننمیآمد.

12 و موسیبهخداوند گفت: «اینكتو بهمنمیگویی: اینقومرا ببر. و تو مرا خبر میدهیكههمراهمنكهرا میفرستی. و تو گفتهای، تو را بهناممیشناسم، و ایضاً در حضور منفیضیافتهای. 13 الا’ناگر فیالحقیقهمنظور نظر تو شدهام، طریقخود را بهمنبیاموز تا تو را بشناسم، و در حضور تو فیضیابم، و ملاحظهبفرما كهاینطایفه، قومتو میباشند.»

14 گفت: «رویمنخواهد آمد و تو را آرامیخواهمبخشید.»

15 بهویعرضكرد: «هر گاهرویتو نیاید، ما را از اینجا مبر. 16 زیرا بهچهچیز معلوممیشود كهمنو قومتو منظور نظر تو شدهایم؟ آیا نهاز آمدنتو با ما؟ پسمنو قومتو از جمیعقومهاییكهبر رویزمینند، ممتاز خواهیمشد.»

17 خداوند بهموسیگفت: «اینكار را نیز كهگفتهایخواهمكرد، زیرا كهدر نظر منفیضیافتهایو تو را بناممیشناسم.»

18 عرضكرد: «مستدعیآنكهجلالخود را بهمنبنمایی.»

19 گفت: «من تمامیاحسانخود را پیشرویتو میگذرانمو نامیهوهرا پیشرویتو ندا میكنم، و رأفتمیكنمبر هر كهرئوفهستمو رحمتخواهمكرد بر هر كهرحیمهستم.» 20 و گفت: «رویمرا نمیتوانیدید، زیرا انساننمیتواند مرا ببیند و زندهبماند.»

21 و خداوند گفت: «اینكمقامینزد مناست. پسبر صخرهبایست. 22 و واقعمیشود كهچونجلالمنمیگذرد، تو را در شكافصخرهمیگذارم، و تو را بهدستخود خواهمپوشانید تا عبور كنم. 23 پسدستخود را خواهمبرداشتتا قفایمرا ببینی، اما رویمندیدهنمیشود.»